Steffan de Turck van Huize Paviljoen: “Wij weten wat we aan elkaar hebben.”
Woongroep Huize Paviljoen bevindt zich in een statig pand op een dynamische plek in het centrum van Den Haag. Voor dit interview leidt bewoner Steffan de Turck (48 jaar) mij naar de gezamenlijke binnenplaats, wat een kleine oase in de stad blijkt te zijn.
Steffan is vanuit Tilburg verhuisd naar Den Haag. Hij vertelt: “Ik woon hier sinds begin januari van dit jaar, maar ik ben vaak over de vloer gekomen, omdat mijn vrouw Leilani hier woont. Tilburg heeft een klein centrum en doet haast een beetje dorps aan. Den Haag is wel echt ‘de grote stad’. Een hele stap, maar dat blijkt geen probleem voor Steffan: “Ik ben er nu aan gewend en vind het leuk. Er gebeurt hier wel iets meer. Je kunt bijna elke dag wel ergens naartoe, muziek ofzo; dat is in Tilburg toch minder.”
Kenmerkend voor deze kleine woongroep met zes bewoners, is dat ieder een eigen kamer heeft en de keukens en badkamers met elkaar gedeeld worden. Het pand telt drie verdiepingen en heeft een gezamenlijke woonkamer en binnenplaats op de begane grond. Op de eerste en tweede etage, bevindt zich een gemeenschappelijk dakterras. Elke zes weken overlegt de groep met elkaar in de huiskamer. Schoonmaken van keukens en sanitair, zijn vaste taken. Steffan vult aan: “We komen elkaar in huis regelmatig tegen, maar hebben geen vaste activiteiten en leven ons eigen leven. Heel sporadisch vieren we gezamenlijk onze verjaardagen en soms gaan we dan ook buiten de deur met elkaar naar het café. Af en toe organiseren we een huis- en tuinweekend om de boel op orde te houden. Als er dingen in huis geregeld moeten worden, gaat dat heel vlot. Wij weten wat we aan elkaar hebben.”
Steffan: “Als we een kamer vrij hebben, publiceren we dat op verschillende sites voor woningzoekers; daar komen doorgaans veel reacties op. We vragen mensen eerst om uitgebreid iets over zichzelf te vertellen en maken daarna een voorselectie. We nodigen mensen uit, waarvan we het idee hebben dat ze bij ons passen; dat doen we met ons zessen. Wij zijn een kleine woongroep, dus het is belangrijk dat het onderling echt klikt. Tijdens het gesprek met potentiële nieuwe bewoners, proberen we er achter te komen of diegene werkelijke intentie voor groepswonen heeft. In Tilburg heb ik ook in een woongroep gewoond. Daar waren we met ons veertienen en dan wordt het iets makkelijker om aansluiting te vinden. Voor aspirant bewoners hadden we daar als laatste stap een logeerweek, waarmee we van beide kanten probeerden uit te vinden: past dit?“
Steffan onthult een saillant detail: “Het pand is ergens eind jaren ’70 gekraakt. Begin jaren ’80 is het echt een woning geworden, toen werd er huur betaald aan de gemeente. Momenteel is het eigendom van een particuliere eigenaar. Willem, een van de krakers, woont hier ook nog helemaal boven in het gebouw. Hij woont hier al zeker 40 jaar en is net 80 geworden. Hij is nog best actief en gaat meerdere keren per dag naar buiten met de fiets of voor een wandelingetje. Willem is van huis uit botanist en heel veel met plantjes bezig. Ik kan het goed met hem vinden. Hij is bezig met ecologie; dat interesseert mij vanuit mijn studie ook. Ik kom zelf uit de milieukunde hoek en heb bij een milieuadviesbureau in Tilburg gewerkt. We kunnen wel een paar kwartier over plantjes kletsen.”
